Wat is eigenlijk radicalisering?
Na een terroristische aanslag zoals vorige week in Barcelona begint het circus weer. Overal kom je het woord (modewoord?) “radicalisering” tegen. Allerlei praatprogramma’s worden er meegevuld. Deskundigen rollen over elkaar heen om hun blik op het radicaliseringsproces te geven. En mijn hoofd wordt gevoed met het leggen van verbanden zoals radicalisme staat gelijk aan islamisme. Maar ook met vooroordelen zoals: alle vluchtelingen zijn moslims en alle moslims zijn terroristen. Ergo we moeten onze grenzen sluiten.
Niet alle radicalen terroristen zijn moslims. In Nederland komen verschillende vormen van radicalisering voor: van rechts- tot linksextremisme, van dierenactivisme tot islamitische radicalisering.
Het woord radicalisme is afgeleid van radix dat wortel betekent. Het verband tussen radicalisme en “wortels” ligt in de beeldspraak van een systeem als een boom. Wil je de boom verwijderen, dan moet je de wortels meenemen.
(Bron: wikipedia)
De voedingsbodem voor radicalisme
Als je jong bent en je voelt je onzeker omdat je je niet thuis voelt in een maatschappij die naar jouw gevoel en beleving je niet dezelfde kansen biedt als een niet-moslim. Die je behandelt als een tweederangs burger, die je dicrimineert en buitensluit? Een maatschappij die verlangt dat je na elke aanslag je in het openbaar moet distantiëren van de radicalen moslims, dat je moet uitleggen waarom je naar een moskee gaat terwijl dat juist onderdeel is van je identiteit? Dit maakt je opstandig en wakkert het gevoel aan van je afzetten tegen de heersende maatschappij, van je gaan verdiepen in de koran. En het maakt je vatbaar voor de vaak opruiende taal op internet of op school. Die je letterlijk en figuurlijk de hemel in prijzen.
De definitie van radicalisering?
Er bestaan verschillende definities van het begrip radicalisering. De AIVD hanteert de volgende:
“Radicalisering is het proces van toenemende bereidheid om diep ingrijpende veranderingen in de samenleving (eventueel op ondemocratische wijze) na te streven, te ondersteunen of anderen daartoe aan te zetten. Ingrijpende veranderingen zijn ontwikkelingen die een gevaar kunnen opleveren voor de democratische rechtsorde (doel), vaak met ondemocratische methoden (middel), die afbreuk doen aan het functioneren van de democratische rechtsorde (effect).”
Het 4e GTI-rapport
GTI staat voor Global Terrorism Index, en hierin kun je een samenvatting lezen over trends en patronen in het terrorisme van de afgelopen 16 jaar (2000 t/m 2015). De gegevens zijn afkomstig van de Global Terrorism Database. Deze database wordt beschouwd als de meest uitgebreide en heeft nu meer dan 150.000 terroristische incidenten gecodificeerd.
Wereldwijd is er een dalende lijn te zien in het aantal dodelijke slachtoffers: in 2014 waren er meer dan 32.000 dodelijke slachtoffers, in 2015 meer dan 29.000 en in 2016 meer dan 25.500 doden.
Vier terroristische organisaties zijn samen verantwoordelijk voor bijna 75% van de slachtoffers: IS, Taliban, Boko Haram en Al Qaida. De vijf landen die het meest te lijden hebben onder terrorisme zijn; Irak, Afghanistan, Nigeria, Pakistan en Syrië.
In 2016 vielen in Europa 142 doden door terroristische aanslagen en raakten 379 mensen gewond.